وقتی فرد به درک صحیح و کاملی از خود واقعی‌اش نمی‌رسد یا دائماً از خود ناراضی است، ممکن است به دنبال چیزهای بیرونی بگردد تا هویت و خلاهای وجودی‌اش را پر کند. این جستجو برای هویت بیرونی می‌تواند منجر به وابستگی یا اعتیاد به چیزهایی شود که موقتاً احساس رضایت یا کامل بودن را به فرد می‌دهند.
مثال، افرادی که احساس می‌کنند به اندازه کافی ارزشمند نیستند، ممکن است به دنبال تائید اجتماعی، موفقیت‌های مالی، دستاوردهای حرفه‌ای یا حتی روابط اجتماعی بیافتند تا خود را پر کنند. این روش‌ها ممکن است برای مدتی کوتاه حس رضایت بدهند، اما با گذشت زمان، فرد ممکن است متوجه شود که این عناصر بیرونی نمی‌توانند جایگزین دائمی برای آرامش درونی و رضایت واقعی از خودشان باشند.
با شناخت و فهم خود واقعی، فرد می‌تواند به یک هویت اصیل و قدرتمند دست یابد که مستقل از تأییدات و ارزش‌های بیرونی است. حضور فعال و واقعی در لحظه به فرد کمک می‌کند تا از این احساس ناآگاهی و نارضایتی فرار کند و به جای آن، با ارزش‌های داخلی‌اش به هم‌خوانی و آشتی برسد.
برای رسیدن به این شناخت و حضور، ابزارها و تکنیک‌های مختلفی می‌توانند مفید باشند. برخی از این تکنیک‌ها شامل مدیتیشن، روز‌نگاری، مشاوره روان‌شناسی و حتی مشارکت در فعالیت‌های معنوی هستند. این روش‌ها می‌توانند به فرد کمک کنند تا تجربه‌ای عمیق‌تر و واقعی‌تر از خود کسب کند و از وابستگی به عوامل بیرونی به منبع هویت دست بکشد.
