در حوزه تعادل عقل، یکی از عناصر کلیدی، پذیرش وضعیت کنونی است و قبول اینکه عقل من ممکن است همه چیز را نداند. این پذیرش، به عنوان نخستین گام در مسیر رشد و پیشرفت، به فرد این امکان را می‌دهد که وارد دنیایی تازه و پرامید شود. به واقع، وقتی فرد می‌پذیرد که در وضعیت روانی خود دچار چالش است، از حالت انکار و عدم پذیرش خارج می‌شود و به سوی جستجوی راهکارها و فرآیندهای بهبودی گام برمی‌دارد.
افرادی که در مسیر احیای تعادل عقل با دشواری مواجه‌اند، به‌ویژه آنهایی که در شرایط سخت زندگی قرار دارند، غالباً به دلیل نپذیرفتن مشکلاتشان در وضعیت بهتری نیستند.
برای مثال، زمانی که ما به حقیقت مشکل مسیر پیموده شده در زندگی خود پی می‌بریم و متوجه می‌شویم که از توانایی‌های خود برای بهبود اوضاع عاجزیم، گام نخست در فرایند رشد معنوی و بهداشت عقلانی آغاز می‌شود. در قرآن کریم، خداوند به این موضوع در سوره انشراح اشاره می‌کند: «أَلَمْ نَشْرَحْ لَكَ صَدْرَكَوَوَضَعْنَا عَنكَ وِزْرَكَالَّذِي أَنقَضَ ظَهْرَكَ*وَرَفَعْنَا لَكَ ذِكْرَكَ» (سوره انشراح، آیات 1-4) این آیه بر این نکته تأکید دارند که خداوند در مواقع سختی، راهنمایی و تسهیلاتی را برای بندگانش فراهم می‌آورد.
اینجا است که تصمیم به شرکت در جلسات روان‌شناسی و دوره‌های رشد شخصیتی می‌گیرم، و به تدریج پذیرش عدم سلامت عقل و جستجوی کمک می‌تواند به عنوان یک نقطه عطف برای تغییر و بهبود در نظر گرفته شود.
با پذیرش وضعیت خود، نیرویی الهی به یاری ما می‌آید. به اعتقاد من، خداوند هرگز یاری خود را به کسی نمی‌دهد که ادعای کمال و سلامت کامل دارد. افرادی که از پذیرش محدودیت‌ها و ناتوانی‌های خود امتناع می‌کنند، در واقع درهای کمک را به روی خود می‌بندند. این اصل حیاتی در سفرهای معنوی و درمانی همواره تأکید می‌شود و بر پذیرش و تسلیم تأکید دارد. به این معنا که باید به خدا بگوییم: «من توان انجام این کار را ندارم، اما به تو امیدوارم» و از او بخواهیم که راه را برایمان هموار سازد.
تجربیات نشان می‌دهد افرادی که در جستجوی برقراری ارتباط صحیح با خداوند و اطاعت از او هستند، به تدریج می‌توانند مسیر صحیح زندگی را پیدا کنند. این افراد معمولاً به دنبال کسب راهنمایی از افرادی هستند که می‌توانند روش‌های درست زندگی را به آن‌ها آموزش دهند. سرفصل‌هایی که مشاور دکتر حمید خسروانی به آن‌ها تأکید می‌کند، نشان‌دهنده اهمیت پیروی از رهنمودهای صحیح و اعتماد به راهنماهای مجرب در این سفر است.
افرادی که در پی بهبود تعادل عقل خود هستند، باید از تضادهای درون خود پرهیز کنند و به جای ریاکاری، به صورت صادقانه و شفاف با خود و دیگران رفتار کنند. ورود به این سفر به معنای پذیرش ضعف‌ها و ناتوانی‌هاست و افراد باید بیاموزند که برای دریافت راهنمایی به جمع پیوسته و از تجربیات دیگران بهره‌مند شوند.
باید در نظر داشت که این فرآیند به هیچ وجه در یک لحظه یا با یک اقدام جامع به پایان نمی‌رسد. این یک سفر پیوسته است که نیاز به خودآگاهی و ارزیابی مداوم دارد. لازم است که به صورت روزانه خود را ملزم کنیم که اعلام کنیم به کمک نیاز داریم. به عنوان مثال، همان‌طور که به یک سرآشپز برای تهیه غذا مراجعه می‌کنیم، باید به خداوند نیز بگوییم: «خدای من، من نمی‌دانم و نمی‌توانم» و از او درخواست کنیم که ما را به سوی مسیر درست هدایت کند.
هنگامی که فرد از این مراحل عبور می‌کند، به درکی عمیق‌تر و آگاهی بیشتری دست می‌یابد که پیش از این از آن بی‌خبر بوده است. برقراری ارتباطی مثبت و عمیق با خداوند و نیروهای امدادرسان الهی، به فرد این امکان را می‌دهد که در مسیر درست قدم بردارد و از چالش‌های زندگی فراتر رود. بدون شک، تأثیر مشاوره و همکاری با متخصصان در زمینه‌های الهیات، روان‌شناسی و تعادل عقل، به ویژه مشاور دکتر حمید خسروانی، می‌تواند ضامن موفقیت این سفر باشد.
در پایان، شایان ذکر است که هنگامی که با یاری خداوند این مسیر را آغاز می‌کنید، می‌توانید به تدریج به بهبود و تعادل عقل خود نزدیک‌تر شوید و زندگی شادتر و پربارتری را تجربه نمایید.
