وقتی فردی از “من” استفاده می‌کند، ممکن است بدون اینکه خود بداند، به تاریخ شخصی و تجارب گذشته زندگی خویش اشاره کند. در واقع، “من” به عنوان یک واژه می‌تواند به تمامی تجربیات، احساسات و خاطرات گذشته یک فرد اشاره داشته باشد، زیرا هرکس مفهوم “من” را با تمام تاریخچه شخصی خود مرتبط می‌کند.
از طریق این نگاه، وقتی فردی می‌گوید “من”، نه تنها به امروز و حال حاضر خود اشاره می‌کند، بلکه به تمامی مسیرهایی که تا این لحظه پیموده، تجارب تلخ و شیرین و حتی شکست‌ها و پیروزی‌هایش نیز اشاره دارد. بنابراین، “من” چیزی فراتر از یک واژه ساده است؛ این کلمه می‌تواند بیانگر تمام پیچیدگی‌های انسانی باشد که از گذشته تا به اکنون بر او تأثیر گذاشته‌اند.
فرض کنید شخصی در مصاحبه‌ای شغلی می‌گوید: “من فردی پرتوان و سخت‌کوش هستم.” در این جمله، واژه “من” نه تنها به ویژگی‌های فعلی فرد اشاره دارد، بلکه بستر تمامی تجارب گذشته کاری و زندگی او که او را به این نقطه رسانده نیز در این واژه مستتر است. ممکن است او تجربه‌های زیادی از سخت‌کوشی و تلاش در شرایط مختلف زندگی داشته باشد که به این باور درباره خود رسیده باشد.
